سلام

گاهی لحظه ها نباید همه را از خود گفت ...

گاهی باید تنها آواهای دل دیگران را بگویم ،

شاید از زبان یک نخ بادبادک !

شاید از رنگی !

از دل یک آدم برفی ... !

دانه های عجیبی سپید می بارد

ادمک خواب هایم امروز شروع به دم و بازدم هوای بام  کرد ...

نفس کشید

نفسی ســــــــــــــرد ...

شاید چند روز دیگه میان کابوس آب شدن به دست جلاد خورشید ، مجال نفس کیدن نداشته باشد  ، به هر حال از طرف او " سلام "

بگذار لشکر سربازان سپید ، دانه دانه برسند ، خسته اند ، دوباره ، سفید ...

من عاشق الماس های سفیدم .

دانه های تکرار نشدنی ...

سفیدیِ لحظه های سرخ آسمان ...

شاید این برف سپید دیگر باز نگردد ، به هر حال از طرف رویاهای سفید دانه های الماس " سلام "

.

.

.

aramesh

برای تمام کسانی که دوستشان دارم ...

                                  به بلندای آغـــــــــــــاز ...

.

.

.

             ... حروفـــــ آرامشــ ...

.

.

.

بگـــو از چشم کدام " ماه خیس " ، ...

دنیا را ،

دیده باشم ؟

که به کسانی منتهی شود 

 که دنیای من اند ... ؟

و حروفـــــ آرامشــیــــــ  که این روزهـــــــا ...

فروشی شده ... !

بگـــــو کدام سیاره ی دیگــــر ...

کدام ردپـــــــا ...

و من کسانی را دارم که تو در خواب ...

آرزو خواهی کرد ...

 " آزاد " ی که به وسعت نامش 

رهایی دارد ...

مثل آسمانی که امشب می بارد ...

و ابر هایی که در کویر " سایه "سازند ...

سایه ای که همـــــراه است ...

با وزش نسیم بر " دشت زمان " ...

و گل هایی که نازند در دستان دخترکی که ،

" فــــــــــرنازم " بود ...

آرامش برادری دارد که که آرزوی همیشگی اش بود ...

من برادری دارم مثل تمنای بهار

مثل " حامد "ی که مجازی نیست ، جای برداری که نداشته ام ...

آری نسیم بر اوج آسمان " می رقصید "

جایی که احساسی مثل یک " شاپرک " ، ...

نقش میزد بر عصای زندگی و  احساس ِ " پیــر مــــردی 24 سالــه " ...

در عمق قلبش انگار چیزی که مثل رویایی ناشناخته است ، ...

ریشه ای هزاران سالـــــه داشت ...

به وسعت " عـــــاطـفــه " ...

پدیده ای که این روزهـــــــــا ، میان چرخ دنده ها ی زنگی ماشینی مان ، 

به تکه هایی تبدیل میشود که بر قلب آیندگان خواهد نشست ...

...

کسی را میشناسم که معنای سعادت دارد ... 

مثل اسمش ...

" سعید " ی که واژه ها را صادقانه میگوید ...

و کسی که لبخندی دارد 

که اگـــــــر نشناسی اش ، میگویی : مــــرموز است ...

امــا من میگویم ... سوت دارد ...

نمیدانی سوت چیست . مثل " امیر " ی که می گوید : خدافسس ... !

هنگامی که خاطرات گذشته مثل سکانس آخر تله فیلم زندگی ام ...

بر پرده " نگاهم " رژه میروند ...

یادم ناخودآگاه و سرکش به سراغ کسانی میرود که میروند ...

حتی حقیقت ِشان ...

و ببین که من دوستانی داشته ام ،

که پایبندند به آسمانی که میان هوایش " نفس " می کشند ...

و برای کسانی که دوستشان دارم ...

خواهم نوشت ...

    " آسـان " باش ...

مثل سر آغــــــــازی دوباره

                           ... برای فــــردا ...

... پایان 

.

.

.

به قلم : ... aramesh ...

 اشاره ای به مــــــــــــاه ...

.

.

.

به سمت " ماه " اشاره میکنم

                    و نمی دانم اکنون ،

                                کدام سمت آن ،

                                         تو را " نگاه " میکند ... !

.

.

.

 به قلم : ... aramesh ...

.

.

.

و من ...

میخواهم که تو امــــروز

به زیبایی یک " ستاره " در دل تاریک آسمان شب ،

   ... زندگی کنی ...

.

.

.

 " ستاره من " ، آرامش را به تو ، هدیه خواهم کرد ...

.

.

.